Banda – wykonane z elastycznego materiału otoczenie stołu. Zazwyczaj pokryte suknem tak i jak blat stołu. Zapobiega wypadnięciu bili poza stół. Bila Pikowa – używana do gry w Karambol, najczęściej jest nią biała bila oznaczona kropką. Na potrzeby meczy rozgrywanych w telewizji używana jest bila w kolorze żółtym. Break – punkty zdobyte przy jednym uderzeniu; rozbicie. Cofnięcie (cofka, rotacja wsteczna) – cofnięcie bili po odbiciu z bilą rozgrywającą, w wyniku uderzenia bili białej poniżej jej środkowego punktu. Diamenty – pomocne w ocenianiu odległości na stole bilardowym i mierzeniu kątów. Są to punkty na obrzeżach stołu dzielące go na równe części. Dziewiątka – jedna z popularnych odmian gier bilardowych, rozgrywana za pomocą dziewięciu ponumerowanych bil. Bile wbijane są kolejno od najniższej numerem, aż po 9 bilę. Fałsze – rozegranie białą bilą z boczną rotacją (w lewo lub prawo). Faul – każde nieprawidłowe zagranie, czyli gra niezgodna z regułami gry. W wyniku faulu kolejka przechodzi na przeciwnika, który dodatkowo ma prawo zmienić położenie białej bili. Ferula – fragment kija znajdujący się na końcu szczytówki, wykonana z plastiku lub metalu. Uderzenie bili tą częścią jest faulem. Frame – partia snookera. Gra deklarowana – to gra, gdzie uczestnicy deklarują którą bilę do jakiej łuzy. Gwint – miejsce łączenia kijów dwuczęściowych skręcanych. Jump (skok bil) – jedna z bilardowych sztuczek w wyniku której podskakuje biała bila, gdy mamy utrudniony dostęp do bili rozgrywanej. Często wykorzystuje się ten trik w celu wykonania skoku bili przy użyciu odkręconej szczytówki kija. Nie zapomnij przed rozkręceniem kija zdeklarować, w jakim celu to robisz – inaczej rozkręcenie kija jest traktowane jako sygnał poddania się). Kapka (tip) – wykonana najczęściej ze skóry końcówka kija bilardowego. Jedyna część kija, którą możemy dokonać uderzenia. W celu konserwacji i zachowania odpowiedniego tarcia należy często smarować ją kredą. Karambol – inaczej bilard francuski, jedna z wielu odmian gry w bilard. Gra odbywa się za pomocą trzech bil rozbijanych na stole bez łuz. Bile w karambolu powinny zderzać się ze sobą wg. ściśle określonych zasad. Kombinacja (kombi) – w trakcie gry deklarowanej: zagranie bilą niezdeklarowaną w deklarowaną. Kreda – niezbędna do smarowania kapki kija bilardowego. Dzięki odpowiedniej ilości kredy kij nie ześlizguje się w trakcie uderzenia w bile. Linia bazy – linia poza polem bazy, oddziela ją na wysokości drugiego diamentu. Losowanie ala bande – losowanie w celu wyłonienia gracza rozpoczynającego grę. Polega na uderzeniu z bazy w bile w kierunku krótszej bandy tak, aby odbiła się od niej. Grę rozpoczyna zawodnik, którego bila zatrzymała się najbliżej krótkiej bandy. Łuzy (inaczej kieszenie) – otwory w sole, do których wbijane są bile. Masse (biała po łuku) – zakrzywienie toru ruchu białej bili poprzez uderzenie kijem w prawie pionie. Nieskończona – jedna z odmian bilardu, znana także jako 14/1. W tej grze zawodnicy określają maksymalną liczbę punktów do zdobycia, aby wygrać rozrywkę. Za każdą wbita bilę gracz otrzymuje jeden punkt. Odstawna (safe) – techniczne zagranie, które ma na celu utrudnienie gry przeciwnikowi. Ósemka – jedna z najpopularniejszych gier bilardowych. Zawodnicy wbijają swoje bile (całe lub połówki), na końcu wbijana jest bila z numerem osiem. Partia – jedna rozgrywka lub kolejka gry. Na partie składa się cały mecz bilardowy. Partia z kija – tak nazywane jest robicie,w wyniku którego przynajmniej jedna z bil wpadła do łuzy, a gracz wbija kolejno wszystkie bile wygrywając w ten sposób partię. Pchnięcie – za długi kontakt kapki z biała bila – jest to zagranie karne faulem. Pole bazy – część stołu bilardowego wyznaczona przez linie bazy. Na polu bazy ustawia się bilę biała do rozegrania lub w grze w ósemkę – po faulu. Pozycjoner – urządzenie, dzięki któremu zaznaczana jest pozycja bili. Punkt główny – Znajduje się na wysokości drugiego diamentu, w tym miejscy ustawia się pierwsza bilę – część kija bilardowego trzymana przez zawodnika ręką. Często owinięta nicą lub gumą, aby zapobiec ześlizgiwaniu się z rąk w trakcie gry. Rękawiczka – bilardowa, trzyplacowa rękawica. Używana przez niektórych zawodników, w celu lepszego prowadzenia kija. Rozbicie – pierwsze uderzenie w grze (otwarcie gry). Rozbijak – niektórzy z zawodników stosują do gry dwa kije, z czego jeden jest przeznaczony tylko do rozbijania bil. Jest to z reguły nieco cięższy kij, dodatkowo wzmocniony i z twardszą końcówką. Snooker – angielska odmiana gry w bilard, rozgrywana na większych, dwunastostopowych stołach do snookera. Rozgrywana 15 bilami czerwonymi (każda o wartości 1 punktu) oraz 6 kolorowymi (o wartości 2-7 punktów). Gra rozgrywana jest na punkty, maksymalna ich ilość do zdobycia w grze wynosi 147. Stop (stoper) – techniczne zagranie, w wyniku którego biała bila zatrzymuje się w miejscu uderzonej bili, w efekcie uderzenia białej bili tuż poniżej jej środka. Stół otwarty – dotyczy gry w ósemkę. Sytuacja na początku gry, gdy graczenie mają jeszcze przypisanych bil pełnych i połówek. Stół zamknięty – również dotyczy gry w ósemkę. Następuje zaraz po stole otwartym, gdy zawodnik wbije deklarowaną bilę dokonując tym samym przypisania bil całych i połówek. Szczytówka – zakończona kapką przednia część kija bilardowego. Ścigacz (przednia rotacja) – techniczne zagranie polegające na uderzeniu w górną cześć bili, które powoduje jej toczenie się za uderzoną bilą. Triki (triki bilardowe, trick shots) – ciekawe, techniczne zagrania w wyniku których bile zachowują się w niecodzienny sposób. Na świecie urządzane są także zawody w trikach bilardowych, jest to niezwykle ciekawy i widowiskowy sport. Trójkąt – przyrząd do układania bil do rozbicia, niezbędny przedmiot w grze. Wędka (pomocnik, podpórka, grabki) – kij pomocniczy zakończony krzyżakiem lub pająkiem. Układany na stole w celu podtrzymania szczytówki kija, pomaga we właściwym uderzeniu bil. Wypchnięcie (push out) – dotyczy gry w dziewiątkę. Gdy po rozbiciu gracz ma niewygodna sytuację na stole, ma możliwość zdeklarowania push out i rozegrania bili w dowolny sposób bez zagrożenia faulem. Jego przeciwnik może natomiast zdecydować, czy chce podjąć dalszą walkę. Zdzierak – akcesorium do służące do czyszczenia kapki.

Hasła do krzyżówek pasujące do opisu: ODMIANA BILARDU Poniżej znajduje się lista wszystkich znalezionych haseł krzyżówkowych pasujących do szukanego przez Ciebie opisu. odmiana bilardu (na 7 lit.) Sprawdź również inne opisy hasła: SNOOKER gra bilardowa, rozgrywana na stole z sześcioma kieszeniami (na 7 lit.) Zobacz też inne hasła do krzyżówek podobne kontekstowo do szukanego przez Ciebie opisu: "ODMIANA BILARDU". Znaleźliśmy ich w sumie: 605 PĘCHERZYCA ENDEMICZNA, GOTTUYADYAM, KAPUSTA PASTEWNA, SKLEPIENIE BECZKOWE, MIĘKISZ PALISADOWY, DIAK, ARIGOT, CWAŁ, NOC KAIRU, KADARKA, RENETA LANDSBERSKA, PONTYJSKI, CZUBRICA ZIELONA, KORTLAND, ATMORADIOGRAF, BRIE, WALC WIEDEŃSKI, ODMIANA UPRAWNA, SIPO, PATISON, LUSTRZEŃ, ADULAROWY KAMIEŃ KSIĘŻYCOWY, GRUSZA CHOJURO, ŁUK REFLEKSYJNY, GAWĘDA SARMACKA, PSZENICA DURUM, PAPIERÓWKA, PODDIALEKT, PSZCZOŁA AFRYKAŃSKA, TATARKA, AKWAFORTA, GOTYK PŁOMIENISTY, MINIATURKA, KARABIN PRZECIWPANCERNY, PIEPRZ ZIELONY, SZACHY 960, WŁÓKNIAK TWARDY, EMPIRE, BRYTYJSKI, URUK-HAI, ODA, LUBASZKA, BRAZYLIJSKI, ARPA, ZESPÓŁ KARTAGENERA, ODMIANA, CZUBRICA CZERWONA, WARIACJA, SZOSZOŃSKI, KWARC NIEBIESKI, PAPIER PERGAMINOWY, GRUSZA FAWORYTKA, KAPUSTA WARZYWNA PASTEWNA, MINIATURA, MIĘKISZ WIELORAMIENNY, BOBIK PASZOWY, SZMALCÓWKA, WĄSATKA, KAMIEŃ SŁONECZNY, PĘCHERZYCA RUMIENIOWATA, DYSTROFIA MIĘŚNIOWA BECKERA, SZAMPION, BRATANKA, PSZCZOŁA ŚRODKOWOAFRYKAŃSKA, MARASKA, BERA BOSKA, SWEET, RZODKIEWKA, GAWĘDA LUDOWA, AGAT, KOSZTELA, GUARI, FOOTVOLLEY, GEOMETRIA EUKLIDESOWA, KAMIEŃ LITOGRAFICZNY, KAMIEŃ SZLACHETNY, PADACZKA ODRUCHOWA, RZODKIEW SOPEL LODU, PIŁKA HALOWA, PSZCZOŁA AUGUSTOWSKA, KOZIOŁ, MOSHING, RENETA, ROTACJA, ŁUSZCZYCA BRODAWKUJĄCA, OLIWKA KRONSELSKA, FUNK ART, BIAŁY CHLEB, KAMERA FILMOWA, NIEBIESKI LIS, SOKOLE OKO, CHIPPER, ŁUPEK WĘGLOWY, KSYLIT, SPEKTROSKOPIA MOLEKULARNA, SILNIK STRUMIENIOWY, ROSYJSKI POOL, BOIKEN, LOBO, KOŁOWRÓT, BANKROFT, WIRUSOWE ZAPALENIE WĄTROBY TYPU E, SZYFER, GUAN, SUWANY, TUNEL MORRISA-THORNE'A, BILARD ROSYJSKI, ZAĆMA WARSTWOWA, BAN, GATUNEK, STRUMIEŃ ŚWIADOMOŚCI, AEROZOL, KRONSELKA, BERA LUKASA, KWARC MLECZNY, KAMIEŃ KSIĘŻYCOWY, SELER TYPOWY, MATRYCA STRUKTURALNA, SALAMI, BARSZCZ CZERWONY, WĘGIEL KENNELSKI, TRIUMF PACKHAMA, OCET JABŁKOWY, PIEPRZ RÓŻOWY, KAROTA, KRYMINAŁ, SILNIK PULSACYJNY, KAROTKA, KULTYWAR, KANTALUPA, TYGRYSIE OKO, ZEN, SINICA OBWODOWA, KOPCZYKI, MAROKAŃSKI, ORKISZ, ŻUŁAWKI, ŁUPEK WĘGLISTY, GOTYK SKALDYJSKI, BAJA, NEKTARYNKA, FENICKI, GITARA HAWAJSKA, SZPINET, THRASH, CYKORIA KORZENIOWA, AGAT MSZYSTY, RODZAJ, ROTUNDA, TREPKOWSKI, KWAŚNE WINOGRONA, ROMANS RYCERSKI, ŚLIWA WĘGIERKA, JAWOR, ŁUTÓWKA, ZAĆMA OKOŁOJĄDROWA, DRAMAT SATYROWY, KARNEOL, NEURASTENIA ASTENICZNA, GOLEC, SŁODKIE CYTRYNY, ŁUSZCZYCA KROPELKOWATA, ALFA, WERYZM, RESTYTUCJA INTERPERSONALNA, JĘZYK NAUKOWY, PIRAMIDA, DAMARA BATAWSKA, SILNIK LOTNICZY TŁOKOWY, SŁOWIEŃ, MARMUR KARRARYJSKI, ANTONÓWKA ZWYKŁA, OZON, MAPA DROGOWA, BERGAMOTA, POWIEŚĆ BRUKOWA, TUNEZYJSKI, SAŁATA GŁOWIASTA, NIMFA, KANTALUPA, STYL IZABELIŃSKI, POKER DOBIERANY, HARFA EOLSKA, SOFTBALL, ULTRABOOK, MEKINTOSZ, BERA, AMERYKAŃSZCZYZNA, NEURASTENIA HIPERSTENICZNA, KOŃ SOKÓLSKI, GWARA, BIEL, POWIEŚĆ Z KLUCZEM, HISZPANKA, ZEN, RESTYTUCJA PUBLICZNA, ŁUPEK HUMUSOWY, OKTAWKA, SKUN, LIGOL, KANTALUP, IDARED, CAIPI BLACK, POLIMORF, COUNTRY, ŁUK MADZIARSKI, JAŁOWCÓWKA, SZMALCÓWKA, BIATHLON LETNI, KAROTKA, FUNK, POWIEŚĆ DLA DZIEWCZĄT, RASA, ŁUPEK MUSKOWITOWY, GOTHIC METAL, KLEMENTYNKA, KARPIEL, RUMPOLOGIA, GELDERLÄNDER, PLANETA WĘGLOWA, ŁUBIN PASTEWNY, BILARD ARTYSTYCZNY, WŁOSY TETYDY, SKRUB, BOIKEN, PĘCHERZYCA ŁOJOTOKOWA, PLAFON, KARP KRÓLEWSKI, ZAĆMA BIEGUNOWA, INFORMEL, BUDKA, BOBIK, BILARD FRANCUSKI, SZACHY HEKSAGONALNE GLIŃSKIEGO, WZW E, ODMIANA HERBOWA, GRUSZA BERA HARDY, SILNIK DWUPRZEPŁYWOWY, JAKUBÓWKA, KOZIOŁ, ŁUPEK BENTONITOWY, SUZAFON, JĘZYK AMERYKAŃSKI, KARP BEZŁUSKI, ODMIANA, GOLF, KAROTA, KAPUSTA GŁOWIASTA, LUKASÓWKA, SPARTAN, MOST EINSTEINA-ROSENA, ABSOLUTYZM OŚWIECONY, BŁONICA SKÓRY, SZNYCEL MINSTERSKI, MALINÓWKA, SUPERNOWA TYPU IA, KAMBAR, SELER LIŚCIASTY, MENNONICI, RASA KAUKASKA, ROŚLINA OKRYWOWA, WAPIEŃ PIŃCZOWSKI, TOPAZ DYMNY, BAWARSKI, REGENT, DRAMAT EKSPRESJONISTYCZNY, KAPUSTA GŁĄBIASTA, PEPINKA, CYNAMON CEJLOŃSKI, BASTARDA, BERŁO SZTYLETOWE, PIGMALIONIZM, LALKARSTWO, CHOINÓWKA, TORT DOBOSA, KARAMBOL, SKRAMSAKS, KAPUSTA WŁOSKA, ŁUSZCZYCA ODWRÓCONA, KLUSKA, BULDENEŻ, KONCERTYNA, TEMPERA, MIKROFON KRTANIOWY, PLAY OFF, BIAŁOGRZBIET, DIUSZESA, JĘZYK ROMAŃSKI, HELIOTROP, JĘZYK LITERACKI, ONYKS, PRZEPUKLINA MOSZNOWA, ROŚLINA ZADARNIAJĄCA, TON, KRÓLOWA RENET, ZAMR, KOZA ANGORSKA, PSTRĄG POTOKOWY, ŁÓJ, SERCÓWKA. Ze względu na bardzo dużą ilość różnych pasujących haseł z naszego słownika: 605 - ograniczyliśmy ich wyświetlanie do pierwszych 300! nie pasuje? Szukaj po haśle Poniżej wpisz odgadnięte już litery - w miejsce brakujących liter, wpisz myślnik lub podkreślnik (czyli - lub _ ). Po wciśnięciu przycisku "SZUKAJ HASŁA" wyświetlimy wszystkie słowa, wyrazy, wyrażenia i hasła pasujące do podanych przez Ciebie liter. Im więcej liter podasz, tym dokładniejsze będzie wyszukiwanie. Jeżeli w długim wyrazie podasz małą ilość odgadniętych liter, możesz otrzymać ogromnie dużą ilość pasujących wyników! się nie zgadza? Szukaj dalej Poniżej wpisz opis podany w krzyżówce dla hasła, którego nie możesz odgadnąć. Po wciśnięciu przycisku "SZUKAJ HASŁA" wyświetlimy wszystkie słowa, wyrazy, wyrażenia i hasła pasujące do podanego przez Ciebie opisu. Postaraj się przepisać opis dokładnie tak jak w krzyżówce! Hasło do krzyżówek - podsumowanie Najlepiej pasującym hasłem do krzyżówki dla opisu: odmiana bilardu, jest: Hasło krzyżówkowe do opisu: ODMIANA BILARDU to: HasłoOpis hasła w krzyżówce SNOOKER, odmiana bilardu (na 7 lit.) Definicje krzyżówkowe SNOOKER odmiana bilardu (na 7 lit.). Oprócz ODMIANA BILARDU inni sprawdzali również: ktoś brudny lub coś brudnego, także ktoś lub coś, co brudzi , wiosłowo-żaglowa łódź okrętowa używana do celów szkoleniowych i ratownictwa , ornament wykonany techniką filigranu polegającą na zdobieniu lub wykonywaniu całego przedmiotu z cienkich drucików ułożonych w ażurową siatkę , negatywnie o głowie ludzkiej , stan przestrzeni, w której siły działają na poruszające się ładunki elektryczne, a także na ciała mające moment magnetyczny niezależnie od ich ruchu , gatunek gry komputerowej, w której rozgrywka opiera się głównie na walce fizycznej z przeciwnikami , Jaera albifrons - gatunek skorupiaka z rzędu równonogów , dokument potwierdzający tożsamość pielgrzyma podążającego drogą św. Jakuba do sanktuarium Santiago de Compostela w Hiszpanii, rodzaj legitymacji , dawny bęben tatarski , baran lubiący bodnąć , wydzielony teren do montażu i startu obiektów kosmicznych i utrzymywania z nimi łączności radiowej , struktura podwodna powstała przez nagromadzenie szkieletów organizmów rafotwórczych ( koralowców)

Historia stołu bilardowego Bilard po komunieTa ciesząca się dużą popularnością gra może poszczycić się wyjątkowo długą historią – mówi się, że korzenie bilardu sięgają nawet starożytności. We wczesną odmianę bilardu grano prawdopodobnie już w dawnym Egipcie. Do gry używano kamiennych kul, w które uderzano drewnianymi młotkami, cała rozgrywka zaś odbywała się nie na stole bilardowym a na trawie. Co więcej, w bilard grali także bohaterowie Szekspira. W sztuce „Antoniusz i Kleopatra”, w scenie rozgrywającej się w starożytnej narodziny bilardu datuje się jednak na XV wiek. Wśród nowych rozrywek europejskiej arystokracji znalazła się gra polegająca na uderzaniu w kule kijem w taki sposób, by wbić je między ustawione słupki. Używany podczas gry kij był zakrzywiony – przypominał hak wygięty w kształt litery L. Z początku grze oddawano się na powietrzu. Pomysł ten w dużym stopniu jednak uzależniał możliwość gry od ładnej pogody. Postanowiono zatem przenieść rozgrywki do zadaszonych pomieszczeń pałacowych. Niestety rozwiązanie okazało się chybione, gdyś od intensywnej gry cierpiały bogate wnętrza. Straty były coraz większe: gracze niszczyli pałacowe parkiety, a odbijane kule obijały kunsztowne meble. Wreszcie, w roku 1469, król Francji, Ludwik XI, nakazał nadwornemu stolarzowi, Henry’emu de Vinge, znaleźć rozwiązanie tego problemu. De Vinge uporał się z wyzwaniem, konstruując na potrzeby gry stół otoczony bandami, dzięki czemu kule miały nie spadać na parkiet. Tak powstał pierwszy w historii stół bilardowy. Stopniowo zmieniano kolejne elementy związane z grą. Blat stołu bilardowego, początkowo surowy, pokryto suknem a kij z zakrzywionego zmieniono na prosty, dłuższy, z kredowaną końcówką. Z kolei bile, początkowo jedynie zmniejszone, zaczęto wykonywać z innych materiałów – w grze przestały sprawdzać się bile drewniane. Obecnie bile produkowane są ze zmieszanych z żywicą tworzyw sztucznych. Stół bilardowy uzupełniono także o łuzy – dodane zostały w XIX wieku, a za wynalezieniem tego elementu stali popularność bilardu i jego dynamiczny rozwój przyczyniły się do powstania nowych odmian tej gry, różniących się między sobą zasadami, długością stołów oraz ilością bil używanych w rozgrywce. W ten sposób powstały między innymi:Snooker (angielska odmiana, wymyślona przez oficerów w koloniach indyjskich),Karambol (francuska odmiana, do gry w którą używa się trzech bil – czerwonej, białej i żółtej – które mają zderzać się ze sobą; obecnie najmniej popularny wariant bilardu),Piramida (odmiana wymyślona przez Rosjan, w której używa się bardzo dużych bil, a łuzy w stole bilardowym są małe).Również Amerykanie wymyślili swoją odmianę bilardu. Ich pool-bilard rozgrywany jest na mniejszym stole, a bile wbijane są do dużych łuz. W grze uczestniczy dwóch zawodników lub dwie drużyny. Sama gra w swoim założeniu miała być szybka, łatwa i przyjemna. Zupełnie przypadkiem pool stał się najpopularniejszą na świecie odmianą bilardu. Wśród najbardziej znanych jego odmian należy wymienić Ósemkę oraz prężnie rozwijał się także w Polsce. W Korpusie kadetów Stanisława Augusta Poniatowskiego młodzi oficerowie uczestniczyli w specjalnych zajęciach z gry w bilard – były to czasy, gdy znajomość tej gry była wręcz w dobrym tonie. W dwudziestoleciu międzywojennym miały zaś miejsce pierwsze próby powołania Polskiego Związku Bilardowego. Najpopularniejszą w Polsce odmianą gry był w tamtych czasach francuski karambol. Sama gra kojarzona była z przedstawicielami sfer wyższych, gdyż stoły bilardowe najłatwiej było znaleźć w bogatych restauracjach oraz luksusowych hotelach. Wszystko zmieniło się jednak w okresie komunizmu, po upaństwowieniu restauracji, z których odgórną decyzją wyrzucono stoły do gry, a na hotele nałożono wysoki i całkowicie nieopłacalny podatek właśnie od stołów bilardowych. Niestety, sport taki jak bilard nie wpisywał się w świadomość powojennej Polski i kompletnie nie pasował do obyczajowości, która związana była z propagowanym stylem życia klasy robotniczej. I tak stoły do bilardu, jeszcze niedawno tak popularne, zaczęły służyć głównie jako rozpałka. Nieliczne, które przetrwały ten trudny czas, zachowały się na stołówkach milicyjnych, działających jako klubokawiarnie. Z kolei fabryki stołów bilardowych działały w Polsce do lat 50. XX bilardu przypadł dopiero na lata 90. W 1992 r. powołany został Polski Związek Bilardowy, a na rynku pojawiły się pierwsze firmy koncentrujące swoją działalność na produkcji stołów do gry. Wśród nich znalazła się właśnie firma Atika, jednak jej początkowa działalność skupiła się przede wszystkim na renowacji starych, zniszczonych i połamanych stołów, które znajdowano między innymi w piwnicach – takich jak stół bilardowy z kawiarni Foga, czy też stoły znalezione w starych placówkach kustosza Muzeum Zamkowego w Pszczynie, w archiwalnych zbiorach w Polsce ocalało jedynie 5 zabytkowych stołów bilardowych – jeden z nich znajduje się w samym Pałacu. Dzięki staraniom i pełnemu zaangażowaniu firmy Atika, udało się jednak przywrócić wielu starym, choć nie zabytkowym stołom ich dawną świetność i pozwolić, by służyły graczom przez wiele kolejnych lat. Przygotowanie stołu bilardowego z prawdziwego zdarzenia stało się dla firmy Atika sztuką. Ta jednak w początkach odrodzenia bilardu nie zawsze była doceniana przez odbiorców. Z powodu niewiedzy klientów o klasycznych stołach bilardowych z litego drewna, kupowali oni często do swoich ładnych domów żetonowe stoły przeznaczone wyłącznie do pubów. Gdy zawstydzeni swoją niewiedzą klienci dowiedzieli się, że istnieje alternatywa - często przy zamawianiu stołów w naszej firmie zdarzały się prośby o odsprzedaż w ramach transakcji właśnie takich pubowych, żetonowych stołów do naszej galerii, gdzie zobaczycie, jak wygląda współczesny

Zasady gry w bilard - odmiana 8-bil 1. Cel gry Ósemka jest grą deklarowaną, rozgrywaną przy pomocy bili bialej i 15 kolorowych bil numerowanych. Kolorowe bile podzielone są na dwie grupy, przy czym jeden z zawodników rozgrywa bile z numerami 1 - 7 (bile pelne), drugi bile z numerami 9 - 15 (bile z paskiem). Zawodnik, który zgodnie z numerami wbije do luz wszystkie bile swojej grupy i nastepnie, w oddzielnym uderzeniu, prawidlowo umieści w luzie bile z numerem 8, wygrywa partie. 2. Deklarowanie Jasno wynikające z sytuacji na stole bile i luzy nie muszą byc deklarowane. W przypadkach wątpliwych przeciwnik moze prosic o zadeklarowanie bili i luzy. Zagrania od band i uderzenia kombinowane nie są uwazane za oczywiste. W takich przypadkach musi byc zadeklarowana, bila jak i luza. Przy deklarowaniu uderzenia nie jest konieczne deklarowanie szczególów takich, jak liczba odbic od band, liczba karamboli itp. Bile, wbite do luz z faulem, pozostają w nich, niezaleznie od tego, do której grupy nalezą. Uderzenie otwierające nie jest deklarowane. Zawodnik otwierający gre moze kontynuowac podejście tylko wtedy, gdy umieści w luzie przynajmniej jedną bile kolorową. 3. Ustawienie bil Bile muszą byc ustawione przy pomocy trójkąta w górnej cześci stolu, przy czym bila z numerem 8 musi lezec w środku trójkąta. Bila wierzcholkowa trójkąta ma znajdowac sie na punkcie glównym stolu, bile na rogach podstawy trójkąta muszą nalezec do róznych grup, tzn. muszą to byc bila pelna i bila z paskiem. 4. Zmiana otwierającego Zawodnik, który wygral rozgrywke o rozbicie, decyduje o tym, kto wykona uderzenie otwierające. W grach indywidualnych zawodnicy otwierają kolejne partie na zmiane. 5. Faule przy skokach i uderzeniach kijem trzymanym pionowo Podczas obowiązywania reguly " faul tylko na bialej ", gdy mecz nie jest prowadzony przez sedziego, zawodnik powinien wiedziec, ze uwazane jest za faul, gdy przy uderzeniu mającym spowodowac skok bili, jej ruch po luku lub przy uderzeniu kijem trzymanym pionowo poruszy sie bila nierozgrywana, nad którą lub wokól której mialo byc przeprowadzone zagranie, niezaleznie od tego, czy poruszona zostala reką, kijem, podpórką czy wskutek pchniecia. 6. Prawidlowe uderzenie otwierające (definicja) By wykonac prawidlowe uderzenie otwierające, zawodnik otwierający musi, grając z pozycji " biala z bazy ", albo (1) umieścic w luzie przynajmniej jedną bile kolorową albo (2) doprowadzic do bandy przynajmniej cztery bile kolorowe. Jeśli mu sie to nie uda, jest faul i zawodnik wychodzący moze (1) przyjąc pozycje bil na stole i kontynuowac gre lub (2) zaządac ponownego ustawienia trójkąta i zadecydowac, kto ma wykonac uderzenie otwierające. 7. Biala opuszcza pole gry przy prawidlowym uderzeniu otwierającym Jeśli zawodnik przy prawidlowym uderzeniu otwierającym wybija bialą poza pole gry, (1) bile wbite do luz pozostają w nich ( wyjątek: bila numer 8, patrz punkt ), (2) na koncie zawodnika otwierającego wpisywany jest faul i (3) stól jest otwarty. Uwaga: jezeli zawodnik wchodzący do gry poprawia polozenie bialej na baze, nie moze grac bezpośrednio zadnej bili kolorowej znajdującej sie na bazie, chyba ze biala najpierw opuści baze, a nastepnie powróci na nią, trafiając znajdującą sie tam bile. 8. Kolorowa wyskakuje poza stól przy uderzeniu otwierającym Gdy zawodnik otwierający podczas uderzenia otwierającego wybije bile kolorową poza stól, jest to faul i przeciwnik moze (1) przyjąc pozycje bil na stole i kontynuowac gre lub (2) poprawic polozenie bialej na baze. 9. Bila z numerem 8 opuszcza pole gry przy uderzeniu otwierającym Jeśli podczas uderzenia otwierającego bila z numerem 8 wpada do luzy, zawodnik otwierający moze zaządac ponownego ustawienia trójkąta lub ponownego ustawienia bili z numerem 8 na stole i samemu kontynuowac gre. Jeśli podczas uderzenia otwierającego zarówno biala, jak i bila z numerem 8 opuszczają pole gry, przeciwnik moze zaządac ponownego ustawienia trójkąta lub ponownego ustawienia bili z numerem 8 na stole i kontynuowac gre z pozycji " biala z bazy ". 10. Stól otwarty ( definicja ) Stól jest otwarty, jeśli grupy bil ( pelne i z paskiem ) nie są jeszcze przyporządkowane zawodnikom. Przy otwartym stole jest dozwolone, wbijanie bili pelnej poprzez bile z paskiem i odwrotnie. Uwaga: bezpośrednio po uderzeniu otwierającym stól jest zawsze otwarty. Gdy stól jest otwarty, dozwolone jest wbicie zadeklarowanej bili pelnej lub bili z paskiem za pośrednictwem bili pelnej, bili z paskiem lub bili z numerem 8. Jeśli przy otwartym stole bila z numerem 8 jest zagrywana jako pierwsza, zadna bila pelna ani bila z paskiem nie moze byc zaliczona na konto zawodnika zagrywającego. W takim przypadku zawodnik konczy swoje podejście. Wszystkie wbite bile pozostają w luzach. Zawodnik wchodzący wtedy do gry deklaruje dowolną bile, mając wciąz stól otwarty. Przy otwartym stole wszystkie nieprawidlowo wbite bile pozostają w luzach. 11. Wybór grupy bil Wybór grupy bil nigdy nie zostaje określony przy uderzeniu otwierającym, niezaleznie od tego, czy wbite są bile jednej, czy obu grup. Stól jest zawsze otwarty bezpośrednio po uderzeniu otwierającym. Grupa bil zostaje określona, gdy zawodnik prawidlowo wbije zadeklarowaną bile po uderzeniu otwierającym. 12. Prawidlowe uderzenie ( definicja ) Przy wszystkich uderzeniach, z wyjątkiem uderzenia otwierającego i gdy stól jest otwarty, zawodnik musi najpierw trafic bile swojej grupy i nastepnie (1) wbic bile kolorową albo (2) bialą lub dowolną kolorową bile doprowadzic do bandy. Uwaga: dozwolone jest granie na wlasną bile przez bande, jednak po zetknieciu bialej z kolorową albo bila kolorowa musi wpaśc do luzy albo biala lub kolorowa musi dojśc do bandy. 13. Gra bezpieczna Jeśli zawodnik po wbiciu wlasnej bili chce ze wzgledów taktycznych zakonczyc podejście, przed uderzeniem musi zglosic gre bezpieczną ( gre na odstawną ). Gra bezpieczna jest traktowana jako uderzenie prawidlowe. Jeśli zawodnik podczas uderzenia bezpiecznego chce wbic bile, musi przed uderzeniem zadeklarowac swojemu przeciwnikowi gre bezpieczną. Jeśli tego nie uczyni i wbije wlasną bile, musi kontynuowac podejście. Wszystkie bile, wbite podczas zagrania na odstawną, pozostają w luzach. 14. Punktacja Zawodnik tak dlugo kontynuuje swoje podejście, dopóki nie powiedzie mu sie próba wbicia zadeklarowanej bili swojej grupy w prawidlowym uderzeniu. Po wbiciu wszystkich bil swojej grupy zawodnik moze grac bile z numerem 8. 15. Kary po faulu Przeciwnik ma mozliwośc poprawienia pozycji bialej bili na calym stole, nie ma konieczności gry z bazy z wyjątkiem faulu w uderzeniu otwierającym. Zasada ta zapobiega graniu celowych fauli, mogących przynieśc straty przeciwnikowi. Przy poprawianiu pozycji bialej na calym stole zawodnik moze ustawiac bialą bile za pomocą reki lub dowolnej cześci kija, z kapką wlącznie, w dowolnym punkcie stolu, w razie potrzeby wiecej niz raz. Jeśli biala jest juz ustawiona w pozycji do gry, kazde jej dotkniecie, które nie jest prawidlowym uderzeniem, traktowane jest jako faul. 16. Uderzenia kombinowane Uderzenia kombinowane są dozwolone, jednak bila z numerem 8 nie moze byc grana jako pierwsza, z wyjątkiem zagrania przy otwartym stole. 17. Nieprawidlowo wbite bile Bila jest wbita nieprawidlowo wtedy, gdy albo (1) podczas uderzenia popelniony zostanie faul albo (2) nie zostanie zrealizowana deklaracja bili i luzy albo (3) przed uderzeniem zadeklarowano gre na odstawną. Nieprawidlowo wbite bile pozostają w luzach. 18. Bile kolorowe wybite poza stól Jeśli bila kolorowa zostanie wybita poza stól, jest to faul i podejście danego zawodnika konczy sie. Jeśli ze stolu zostanie wybita bila z numerem 8, partia jest przegrana. Wszystkie wybite ze stolu bile ustawiane są ponownie na linii powrotów, w kolejności numerów. 19. Zagrywanie bili z numerem 8 Kiedy zagrywana jest bila z numerem 8, popelnienie faulu lub wbicie bialej nie oznacza przegrania partii, chyba ze bila z numerem 8 wpadnie do dowolnej luzy lub zostanie wybita poza stól. Zawodnik wchodzący do gry ma prawo poprawienia pozycji bialej na calym stole. 20. Przegranie partii Zawodnik przegrywa partie, jeśli zajdzie jeden z nizej wymienionych przypadków: Popelni faul w uderzeniu, w którym wbil bile z numerem 8 ( wyjątek: patrz wbicie bili z numerem 8 przy uderzeniu otwierającym ) Bile z numerem 8 wbije w jednym uderzeniu z ostatnią bilą kolorową. Bile z numerem 8 wybije poza stól. Bile z numerem 8 wbije do innej luzy niz deklarowana. Wbije bile z numerem 8, zanim uzyska prawo do jej zagrywania. Uwaga: wszelkie zastrzezenia muszą byc wyjaśnione przed nastepnym uderzeniem, inaczej uznane zostaną za niebyle. 21. Sytuacja patowa Jeśli po trzech kolejno po sobie nastepujących uderzeniach obu zawodników ( razem po sześciu uderzeniach ) staje sie jasne, ze zaden z zawodników nie podejmuje powaznej próby odniesienia zwyciestwa ( decyduje tu ocena sedziego ), poniewaz inne zagranie moze prowadzic do przegrania partii, partie zaczyna sie od początku, przy czym rozpoczyna zawodnik, który rozpoczynal przerwaną partie. Uwaga: Trzy kolejne faule nie oznaczają przegrania partii. ..:: do góry ::.. Zasady gry w bilard - odmiana 9-bil 1. Cel gry Gra w dziewiątke rozgrywana jest przy uzyciu dziewieciu bil kolorowych, ponumerowanych od 1 do 9 i bili rozgrywającej (bialej). Za kazdym razem zawodnik musi uderzyc bile bialą w bile, która ma aktualnie najnizszy numer na stole. Bile nie muszą byc jednak wbijane w kolejności swych numerów. Jezeli w wyniku prawidlowego uderzenia zawodnik umieści bile w luzie, pozostaje on przy stole do czasu, az nie trafi bilą do luzy, popelni faul, bądL tez wygra partie, umieszczając prawidlowym uderzeniem w luzie bile z numerem 9. Zawodnik wchodzący do gry musi uderzac w bile bialą przy ustawieniu bil, jakie zostawil zawodnik schodzący. Jezeli zawodnik schodzący popelnil faul, wówczas zawodnik wchodzący ma prawo poprawic polozenie bialej bili, umieszczając ją w dowolnym punkcie stolu. Zawodnicy nie muszą zglaszac ani bili, ani luzy. Mecz konczy sie, gdy któryś z zawodników wygra określoną liczbe partii. 2. Ustawienie bil Bile rozgrywane ustawiane są w romb. Bila z numerem 1 znajduje sie na szczycie i ustawiana jest na punkcie glównym stolu. Bila z numerem 9 ustawiana jest w środku rombu, a bile pozostale w dowolnej kolejności i tak, by sie ze sobą stykaly. Gra rozpoczyna sie z pozycji bialą bila w rece z pola bazy. 3. Dozwolone rozbicie Zasady dotyczące rozbicia są podobne do zasad dotyczących innych uderzen, z wyjątkiem: a. zawodnik rozbijający, po uderzeniu bilą bialą w bile z numerem 1 musi (1) umieścic dowolną bile w luzie lub (2) spowodowac, ze co najmniej cztery bile kolorowe dotkną do bandy; b. za faul uwazana jest sytuacja, gdy biala bila zostaje wbita do luzy, wybita poza stól, bądL tez nie zostaną spelnione inne warunki prawidlowego rozbicia. Wchodzący zawodnik rozpoczyna z pozycji bialą bilą w rece i moze ją umieścic w dowolnym punkcie stolu; c. za faul uwazana jest sytuacja, gdy zawodnik rozbijający wybije poza stól którąkolwiek bile kolorową. Wchodzący zawodnik rozpoczyna z pozycji bialą bilą w rece i moze umieścic ją w dowolnym punkcie stolu. Bila kolorowa wybita poza stól nie jest ustawiana ponownie na stole. Wyjątek: bila z numerem 9 po wybiciu poza pole gry jest ponownie ustawiana na stole. 4. Kontynuacja gry Zawodnik, który wykonuje uderzenie bezpośrednio po prawidlowym rozbiciu, moze wykonac tzw. wypchniecie ("push out") (patrz punkt 5). Jezeli zawodnik w trakcie prawidlowego rozbicia wbije do luzy jedną bądL wiecej bil, pozostaje on przy stole do czasu, az nie wbije bili do luzy, popelni faul lub wygra partie. Jezeli zawodnik nie wbije bili do luzy albo popelni faul, prawo do gry przechodzi na drugiego z zawodników. Pozostaje on przy stole do czasu, az nie wbije bili do luzy, popelni faul lub wygra partie. Partia konczy sie z chwilą umieszczenia w luzie przy pomocy dozwolonego uderzenia bili z numerem 9. Partia moze byc równiez przerwana z powodu powaznego naruszenia przez zawodnika któregoś z punktów regulaminu. Winny naruszenia przepisów przegrywa wówczas partią. 5. Wypchniecie ("push out") Zawodnik, który wykonuje uderzenie bezpośrednio po prawidlowym rozbiciu, moze wykonac tzw. wypchniecie (push out) w celu ustawienia bialej bili w pozycji bardziej korzystnej do kolejnego uderzenia. Podczas wypchniecia bila biala nie musi dotknąc bili kolorowej lub bandy, ale pozostają w mocy inne przepisy dotyczące fauli. Zawodnik musi zglosic zamiar wykonania wypchniecia - w przeciwnym wypadku uderzenie uznawane jest za normalne. Bile wbite do luzy podczas wypchniecia nie są zaliczane i pozostają w luzie, z wyjątkiem bili z numerem 9. Po prawidlowym wypchnieciu przeciwnik ma prawo wykonac uderzenie z zastanej pozycji, bądL tez nakazac wykonanie uderzenia zawodnikowi, który wykonal wypchniecie. Wypchniecie nie jest uznawane za faul, jezeli zaden z przepisów, za wyjątkiem punktów 7. i 8. nie zostal naruszony. Nieprawidlowe wypchniecie karane jest w sposób przewidziany dla określonego typu popelnionego faulu. Po nieprawidlowym rozbiciu (z faulem) nie wolno grac wypchniecia. 6. Faule Zawodnik popelniający faul traci prawo do kolejnego uderzenia, a bile wbite podczas uderzenia z faulem nie wracają na stól. Wyjątek: bila z numerem 9 ustawiana jest ponownie na stole. Zawodnik wchodzący zagrywa z pozycji bialą bila w rece z dowolnego punktu pola gry. Jezeli podczas jednego uderzenia zawodnik popelni kilka fauli, są one liczone jako jeden faul. 7. Niewlaściwa bila Jezeli biala bila uderzy najpierw w bile, która nie ma aktualnie najnizszego numeru na stole, jest to faul. 8. Dotkniecie bandy Jeśli zadna z bil kolorowych nie zostala wbita do luzy, a bila biala lub zadna z bil kolorowych po pierwszym karambolu z bialą nie dotknela bandy, jest to faul. 9. Poprawienie pozycji bialej bili Jeśli biala bila znajduje sie w rece, zawodnik moze ją umieścic w dowolnym punkcie pola gry, ale tak, by nie dotykala zadnej bili kolorowej. Zawodnik moze zmieniac pozycje bialej bili, az do wykonania uderzenia. 10. Wybicie bili kolorowej poza stól Bila, która nie zostala wbita do luzy, uznawana jest za wybitą poza stól, jezeli zatrzyma sie gdzie indziej niz na polu gry. Wybicie bili kolorowej poza stól jest faulem. Wybita bila kolorowa pozostaje poza grą (wyjątek: bila z numerem 9), a gra jest kontynuowana. 11. Uderzenia nietypowe Jezeli mecz nie jest prowadzony przez sedziego, uznawane jest za faul, gdy podczas uderzenia mającego spowodowac skok bili bialej, jej ruch po luku lub uderzenia kijem trzymanym pionowo poruszy sie bila nierozgrywana, nad którą lub wokól której mial przejśc bilą bialą, niezaleznie od tego, czy bila ta poruszona byla reką, kijem, podpórką itp. 12. Trzy kolejne faule Jezeli zawodnik popelni trzy kolejne faule w trzech kolejnych podejściach, nie wykonując miedzy nimi prawidlowego uderzenia, przegrywa on wówczas partie. Te trzy kolejne faule muszą sie zdarzyc w trakcie jednej partii. Pomiedzy drugim a trzecim faulem nalezy udzielic zawodnikowi ostrzezenia. Podejście zawodnika rozpoczyna sie w chwili, gdy ma prawo wykonac uderzenie, a konczy sie, gdy nie wbije prawidlowo bili do luzy, popelni faul, wygra partie lub popelni faul pomiedzy uderzeniami. 13. Koniec gry Gra rozpoczyna sie, gdy przy uderzeniu rozbijającym biala bila przekroczy linie bazy. W trakcie rozbicia zawodnik musi uderzyc bilą bialą w bile z numerem 1. Gra konczy sie wraz z koncem prawidlowego uderzenia, w trakcie którego wbita zostala bila z numerem 9, bądL tez któryś z zawodników uznawany jest za przegranego z powodu powaznego naruszenia zasad gry. ..:: do góry ::.. Zasady gry w bilard - 14/1 nieskończona 1. Cel gry 14/1 - nieskończona jest grą deklarowaną. Zawodnik musi zadeklarowac bile i luze. Za kazdą prawidlowo zadeklarowaną i w prawidlowym uderzeniu wbitą bilą zawodnik otrzymuje jeden punkt i tak dlugo gra dalej, dopóki albo nie wbije zadeklarowanej bili albo popelni faul. Zawodnik moze wbijac 14 bil, ale zanim zagra 15 bile (ostatnią znajdującą sie na stole), 14 wbitych bil zostaje ustawionych w trójkąt jak na początku gry, przy czym miejsce w wierzcholku trójkąta pozostaje wolne. Zawodnik próbuje wówczas tak wbic 15, bile, by przy tym rozbic trójkąt i móc kontynuowac gre. 2. Zawodnicy Dwóch lub dwie druzyny. 3. Bile uzywane do gry Standardowy komplet kolorowych bil, ponumerowanych od 1 do 15, oraz biala bila. 4. Ustawianie trójkąta Ustawia sie standardowy trójkąt, przy czym bila wierzcholkowa znajduje sie na punkcie głównym stolu, bila z numerem 1 w prawym, a bila z numerem 5 w lewym rogu w podstawie trójkąta. Pozostale bile mogą byc rozmieszczone dowolnie i muszą dotykac bil sąsiednich. 5. Wartości bil Kazda prawidlowo wbita bila oznacza przyznanie jednego punktu dla zawodnika. 6. Uderzenie otwierające Zawodnik otwierający gre musi albo (1) zadeklarowac bile i luze i nastepnie wbic zadeklarowaną bile w zadeklarowaną luze albo (2) doprowadzic do bandy po karambolu bile bialą i dwie bile kolorowe. Jeśli zawodnikowi nie uda sie spelnic jednego z tych dwóch warunków, wówczas narusza on wymogi uderzenia otwierającego. Za kazde takie naruszenie zawodnik otrzymuje kare dwóch punktów ujemnych. Dodatkowo przeciwnik ma mozliwośc wyboru albo (1) przyjąc pozycje bil zastaną na stole albo (2) nakazac ponowne ustawienie trójkąta i powtórzenie rozbicia przez tego samego zawodnika. Mozliwośc taka pozostaje w mocy tak dlugo, dopóki nie nastąpi prawidlowe otwarcie, bez naruszenia warunków otwarcia, lub przeciwnik otwierający przyjmie pozycje bil zastaną na stole. Regula kary za trzy kolejne faule nie ma zastosowania przy naruszaniu warunków otwarcia. Jeśli jednak zawodnik po spelnieniu warunków rozbicia umieści w luzie bialą bile, zaliczany jest mu faul i otrzymuje jeden punkt ujemny. Ten faul zaliczany jest do serii określonej w regule trzech kolejnych fauli. Przeciwnik otrzymuje prawo poprawienia pozycji bialej z pola bazy, bile kolorowe pozostają na swoich miejscach. 7. Przepisy gry Prawidlowo wbita bila upowaznia zawodnika do pozostania przy stole i kontynuowania gry. Zawodnik moze zagrywac dowolną bile, musi jednak przed uderzeniem zadeklarowac bile i luze. Nie jest wymaganie podawanie szczególów uderzenia, takich jak kombinacje, zagrania od band itp. (wszystko, co jest dozwolone). Kazda bila, wbita dodatkowo w prawidlowym uderzeniu, zaliczana jest zawodnikowi jako nastepny punkt. Przy wszystkich uderzeniach bila biala musi dotknąc bili kolorowej i nastepnie (1) bila kolorowa musi wpaśc do luzy lub (2) bila biala lub kolorowa musi zostac doprowadzona do bandy. Jaś1i przynajmniej jeden z tych warunków nie zostanie spelniony, jest to faul. Kiedy bila kolorowa nie dotyka do bandy, ale znajduje sie w odleglości od bandy nie wiekszej niz średnica bili (jeśli to konieczne, sedzia moze dokonac pomiaru), zawodnik moze tylko dwa razy zagrac te bile w zagraniu bezpiecznym. Jeśli to wykona, w nastepnym podejściu tego zawodnika bila ta traktowana jest, jak bila dotykająca do bandy. Mają tu zastosowanie ogólne zasady dotyczące bili dotykającej do bandy, jeśli zawodnik zdecyduje sie grac te bile jako pierwszą. Uwaga: Jeśli zawodnik w swoim poprzednim podejściu, zanim zagra taką bile, popelnil faul, wówczas moze wykonac tylko jedno zagranie bezpieczne na taką bile. Musi on przy tym uwazac, jeśli zdecyduje sie grac tą bilą, by nie naruszyc regul dotyczących bili dotykającej do bandy. Jeś1i mu sie to nie uda, oznacza to, ze popelnil trzeci kolejny faul i nalozona bedzie przewidziana w takim przypadku kara, dodatkowo oprócz odjecia punkt6w za kazdy faul. W nastepstwie ustawiany jest ponownie trójkąt z 15 bil i rozbicia dokonuje ukarany zawodnik, przy czym musi on wypelnic wszystkie wymogi prawidlowego uderzenia otwierającego. W momencie wbicia 14 bili gra zostaje zatrzymana z 15 bilą na stole; 14 wbitych bil jest ustawianych ponownie w trójkąt jak na początku, przy czym miejsce na punkcie głównym pozostaje wolne. Ten sam zawodnik kontynuuje gre, liwiając dalszą gre. Zawodnik kontynuujący gre nie musi grac 15. bili, moze zagrywac dowolną bile. wbijając 15. bile - breakball - w ten sposób, ze biala lub 15. bila rozbija bile lezące w trójkącie, umozJeśli 15. bila wpadnie do luzy razem z 14. bilą sposób kontynuacji opisany jest w punkcie Zawodnik moze zadeklarowac gre bezpieczną. Gra bezpieczna jest dozwolona, jeśli mieści sie w ramach niniejszych przepisów. Podejście zawodnika konczy sie wraz z prawidlowo wykonanym zagraniem bezpiecznym, a wbite w uderzeniu bezpiecznym bile nie są zaliczane. Kazda bila, wbita w uderzeniu bezpiecznym, jest ustawiana ponownie na stole. Zawodnik nie moze chwytac, dotykac ani inaczej przeszkadzac w ruchu bili, podązającej w kierunku trójkąta lub luzy, nie moze takze trzymac reki w luzie. Jeśli to zrobi, popelnia faul umyślny i wówczas odejmuje mu sie 1 punkt za faul oraz dodatkowo 15 punktów, razem 16 punktów, Zawodnik wchodzący do gry po faulu umyślnym moze (1) zaakceptowac polozenie bil i grac z poprawą polozenia bialej bili na baze lub (2) zaządac ponownego ustawienia trójkąta i nakazac przeciwnikowi wykonanie rozbicia, na tych samych warunkach co rozbicie otwierające gre. Jeśli 15. bila (mająca pozostac na stole) i/lub biala bila przeszkadzają w ponownym ustawieniu trójkąta, ustawienie bil przeprowadza sie jak nastepuje: a) Kompletny trójkąt ustawia sie tylko wtedy, gdy: - 14. i 15, bila wbite są jednocześnie; - 15. bila i bila biala jednocześnie koliduje z trójkątem. b) Jezeli 15. bila koliduje z trójkątem - zostaje przeniesiona na punkt bazy. c) Jezeli biala bila koliduje z trójkątem, a: 15. bila znajduje sie na polu bazy - biala na punkt bazy; 15. bila znajduje sie na punkcie bazy - biala na punkt centralny; 15. bila znajduje sie poza bazą i punktem bazy - biala na baze. d) Jezeli punkt bazy jest zajety, bila tam ustawiana przenoszona jest na punkt centralny. ..:: do góry ::.. Słowniczek bilardowy Banda - elastyczne otoczenie stołu, zapobiegające wypadaniu bil poza stół. Biała do ręki - w zależności od przepisów gry, zawodnik po faulu przeciwnika może wziąć białą do ręki i ustawić sobie w dogodnym miejscu dla siebie. Bila pikowa - jedna z bil karambolowych. Jest to najczęściej biała bila z kropką, chyba, że mecz pokazywany jest w telewizji to dla łatwego odróżnienia bila pikowa jest koloru żółtego. Break - rozbicie, ilość zdobytych punktów w jednym podejściu Cofnięcie (rotacja wsteczna, cofka) - uderzenie bili białej poniżej jej środka, które powoduje cofnięcie się bili, po odbiciu z bilą zagrywającą. Diamenty - punkty na obrzeżach stołu dzielące stół na równe części. Ułatwiają ocenę odległości i pomiar kątów. Dziewiątka - rodzaj popularnej gry. Gra się 9 bilami ponumerowanymi 1-9. Należy uderzać w bile o najniższym nominale na stole i poprawnie wbić bile nr 9. Fałsze - uderzenie w bile białą z boczną rotacją (w prawo lub lewo). Faul - nieprawidłowe zagranie (w zależności od zasad gry). Przeciwnik zostaje ukarany oddając ruch przeciwnikowi, a ten oprócz tego może wziąć białą do ręki. Ferula - część kija na końcu szczytówki. Najczęściej plastikowa (metalową często można spotkać u graczy snookerowych). Uderzenie bili ferulą traktowane jest jako faul. Frame - określenie w snookerze, oznacza partię. Gra deklarowana - w grze 8 i 14/1 n. deklarowanie bili (chyba, że sytuacja jest oczywista), którą chcemy wbić do jakiej łuzy. Gwint - łączy szczytówkę z rączą w kijach dwuczęściowych, skręcanych. Jump (skok bil) - zagranie techniczne powodujące podskoczenie bili białej, w przypadku trudnego dostępu do bili zagrywanej. Najczęściej do tego celu stosuje się szczytówkę z rozkręconego kija (przed rozkręceniem należy zadeklarować rozkręcenie kija w celu wykonania skoku, ponieważ rozkręcenie kija oznacza poddanie się). Kapka (tip) - końcówka kija, najczęściej skórzana, przyklejana (czasem przykręcana). Jedna część kija, którą można uderzyć kijem. Należy ją często smarować kredą. Karambol - odmiana bilardu (zwany też bilardem francuskim). Gra się na stole bez łuz 3 bilami, które wg ścisłych zasad mają się zderzać ze sobą. Kombinacja (kombi) - zagranie bilą niezadeklarowaną w deklarowaną. Kreda - służy do smarowania kapki. Należy ją często kredować, aby kij nie ześlizgiwał się podczas uderzenia. Linia bazy - linia nie wchodząca w skład pola bazy. Oddziela ją na wysokości drugiego diamentu. Losowanie ala bande - przed grą jest losowanie o to, kto będzie rozpoczynał grę. Uderza się bilę z bazy w kierunku bandy krótkiej, po odbiciu ta, która zatrzymała się najbliżej drugiej krótkiej bandy wygrywa. Łuzy (kieszenie) - otwory w stole, do których wbija się bile. Masse - inaczej biała po łuku. Uderzenie kijem prawie w pionie (w zależności od potrzeby zakrzywienia łuku toru białej). Nieskończona - jedna z odmian gry, inaczej 14/1. Za każdą prawidłowo wbitą bilę otrzymuje się punkt. Gra się do określonej liczby punktów. Odstawna (safe) - zagranie techniczne, ma na celu utrudnić grę przeciwnikowi. Ósemka - jedna z najpopularniejszych gier. Zawodnik wbija swoje bile (połówki lub pełne), a później poprawnie wbija bilę nr 8. Partia - jedna rozgrywka. Kilka partii składa się na cały mecz. Partia z kija - gracz po udanym rozbiciu (chociaż jedna bila wpadła) wbija wszystkie bile za jednym razem i wygrywa partię. Partia z podejścia - gracz podczas jednego podejścia wbija wszystkie bile za jednym razem i wygrywa partię. Pchnięcie - zagranie karane faulem. Zbyt długi kontakt kapki z bilą białą. Pole bazy - miejsce wyznaczone przez linię bazy. Z tego pola ustawia się białą do rozbicia, lub w ósemce po faulu przy rozbiciu, przeciwnik mając białą do ręki, rozpoczyna z bazy. Pozycjoner - przyrząd umożliwiający zaznaczenie położenia bili. Stosuje się np. do oczyszczenia bili. Punkt główny - punkt położony na wysokości drugiego diamentu. Umieszczona jest tam pierwsza bila trójkąta. Rączka - część kija trzymana ręką. Często owijana nicią, zapobiegającą ześlizgiwaniu się kija z dłoni. Rękawiczka - niektórzy zawodnicy zakładają rękawiczkę trzypalcową, dla lepszego prowadzenia kija. Rozbicie - uderzenie rozpoczynające grę. Rozbijak - niektórzy zawodnicy mają drugiego kija służącego tylko do rozbijania. Jest cięższy, wzmocniony i ma twardszą końcówkę. Snooker - brytyjska odmiana bilardu. Gra się na największych 12 stopowych stołach. Gra na punkty. Jest 15 bil czerwonych o wartości 1 punkta i 6 kolorowych o wartościach od 2-7 (bila czarna). Maksymalna ilość punktów, jaką można zdobyć to 147. Snooker - rodzaj zagrania w snookerze znany w grze poolowej jako safe, czyli utrudniony dostęp do bili zagrywanej. Stop (stoper) - techniczne zagranie tuż poniżej środka bili, powodujące zatrzymanie się białej w miejscu uderzenia bili zagrywającej. Stół otwarty - sytuacja w ósemce, na początku gry kiedy nie ma jeszcze przydziału bil zawodnikom na połówki i pełne. Stół zamknięty - sytuacja w ósemce, po stole otwartym, kiedy zawodnik wbija zadeklarowaną bilę. Wtedy następuje przydział na połówki i pełne. Szczytówka - przednia część kija, zakończona kapką. Ścigacz (rotacja przednia) - techniczne uderzenie w górną część bili, powodujące toczenie się bili za uderzoną bilą. Triki (Trick Shots, triki bilardowe) - ciekawe zagrania, bile zachowujące się w zaskakujący sposób. Są też mistrzostwa świata w trickach bilardowych. Bardzo widowiskowy sport. Trójkąt - przyrząd niezbędny do gry. Układa się w nim bilę. Wędka (pomocnik, grabki, podpórka) - pomocniczy kij zakończony pająkiem lub krzyżakiem, układa się go na stole i podtrzymuje szczytówkę w celu dogodnego zgrania. Wypchnięcie (push out) - sytuacja obecna w dziewiątce. Po rozbiciu, kiedy gracz ma niedogodną dla siebie sytuację, może zadeklarować push out i dowolnie zagrać bilę bez karnie. Przeciwnik może zdecydować czy podejmie dalszą grę czy też nie. Zdzierak - przyrząd do czyszczenia kapki. ..:: do góry ::.. Prosze wybrać rodzaj gry z górnego menu. Zasady gry dostarcza portal: serdecznie dziękujemy.

FAQ - Najczęściej zadawane pytania się końcówka przykręcana od przyklejanej ? 2. Co to jest tip warstwowy ? 3. Czy stół mi się zmieści ? Jakie potrzebuje pomieszczenie ? 4. Dlaczego mój trójkąt jest za duży ? 5. Jaka długość kija będzie odpowiednia ? 6. Czym się różni sukno bilardowe od płótna ? 7. Jaki kolor kredy wybrać ? 8. Jaki rodzaj bil wybrać ? 9. Kupiłem drogie bile ! Po tygodniu widać na nich ukruszenia ! Co robić ? 10. Który kij wybrać jednoczęściowy czy dwuczęściowy ? 11. Czy kijem typu Break, Break-Jump można normalnie grać ? 12. Co wybrać pokrowiec czy walizkę ? 13. Jaką płytę wybrać do stołu kamienną, postforming czy mdf ? 14. Co oznacza taper w kiju ? 15. Na jakiej wysokości powinno być pole gry stołu ? 16. Cymbergaj, Ping-Pong, Bilard czy można to połączyć w jedno urządzenie ? 17. Jak poprawie zamontować wieszak na kije ? 18. Co to jest „ósemka”, „dziewiątka”, „dziesiątka” czy 16-1 ? można grać w snookera na stole do bilarda ? Odpowiedzi: się końcówka przykręcana od przyklejanej ? Tip, Końcówka czy Kapka to jedno określenie tego samego elementu kija – części która ma styczność z bilą. Istnieją trzy rodzaje końcówek – przyklejane (skórzane lub syntetyczne), przykręcane (gwint plastikowy lub metalowy ) lub nakładane (od 10mm do 14 mm). Dla każdej osoby, która choć trochę zna się na bilardzie, liczy się tylko jeden rodzaj – Tipy Przyklejane, ze względu na ich wytrzymałość, czucie oraz możliwość dopasowania twardości do stylu gry. Końcówki przykręcane lub nakładane są stosowane tylko w najtańszych kijach, najczęściej w lokalach w których stół bilardowy służy wyłącznie do zabawy, spędzania wolnego czasu. Te rodzaje końcówek nie dają możliwości kontroli nad zagraniami, mają krótką żywotność oraz nie umożliwiają dopasowania twardości – jedyną ich zaletą jest łatwość wymiany. Podsumowując, każdy dobry kij bilardowy powinien posiadać końcówkę przyklejaną. 2. Co to jest tip warstwowy ? Końcówki skórzane dzielimy na jednowarstwowe oraz wielowarstwowe. Tip warstwowy jest stosowany do kijów półprofesjonalnych i profesjonalnych. Jego główną cechą jest budowa – składa się z kilku do kilkunastu warstw skóry, co pozwala na dokładne dostosowanie twardości, zwiększa trwałość oraz podnosi precyzję zagrań. Dodatkowym atutem takiego tipa są właściwości które od początku użytkowania do końca są takie same, zapewniając powtarzalność zagrań. stół mi się zmieści ? Jakie potrzebuje pomieszczenie ? Stoły bilardowe są produkowane w kilku różnych wymiarach, które są zwyczajowo podawane w jednostce stopy (ft.) – 1 stopa to około 30,480 cm. Turniejowy standardowy rozmiar stołu do pool-bilarda wynosi 9ft. Stół snookerowy ma natomiast wielkość 12ft. Istnieją również mniejsze lub większe stoły które mają zastosowanie głównie w domach lub w lokalach do gry amatorskiej. Poniżej znajduje się tabela która przedstawia komfortowe warunki do gry przy kijach 147 cm 6FT 385x475cm 7FT 400x500cm 8FT 412x515m 9FT 430x555cm 10FT 440x585cm 12FT 475x650cm mój trójkąt jest za duży ? Amatorskie (najtańsze) trójkąty idealnie przylegają do bil, co nie jest dobrym rozwiązaniem. A to dlatego, iż podczas zdejmowania bil najczęściej zostaną one rozdzielone. Dobry trójkąt powinien mieć odstęp, aby można było palcami docisnąć bile do jednego rogu, po czym delikatne przesuwając trójkąt wyjąć go bez naruszania styczności bil. długość kija będzie odpowiednia ? Zawsze najlepszym i jednocześnie standardowym rozmiarem kijów do pool bilarda jest 145-147cm. Wyjątkiem są kije dla dzieci oraz dla bardzo wysokich graczy (dla nich produkuje się przedłużane szczytówki). Poniżej przedstawiamy tabele długości kijów w zależności od wieku gracza (wiek orientacyjny). Wiek: 7-10 lat Długość kija: 100-110 cm Wiek: 11-13 lat Długość kija: 125-135 cm Wiek: Powyżej 13 lat Długość kija: 147 cm się różni sukno bilardowe od płótna ? Niektórzy myślą że pojęcia „sukno” i „płótno” są równoznaczne, i że można używać ich naprzemiennie. Nic bardziej mylnego. Różnica między tymi nazwami jest znacząca. Żaden renomowany producent lub serwisant stołów bilardowych nie zastosuje płótna w stole, ze względu na właściwości tego typu materiału czyli: - Brak parametrów technicznych do gry, - Znikoma ilość lub zupełny brak wełny w składzie, - Zły splot co uniemożliwia podstawowe zagrywki oraz spowalnia bile, - Krótka żywotność, - Brak możliwości poprawnego obicia band Do stołów bilardowych powinno zawsze stosować się sukno, które gwarantuje podstawowe parametry gry i przedłużoną żywotność. Cechy dobrego sukna bilardowego: - Specjalnie zaprojektowany splot, - Duża ilość wełny, - Odpowiednia gramatura (około 630-690 g/mb w zależności od ilości wełny) - Grubość nieprzekraczająca 0,8 mm - Gładkość powierzchni (nie powinno być 'meszku') - Dobre parametry techniczne do gry (możliwość treningu) - Dłuższa żywotność ze względu na dostosowanie splotu do kontaktu z bilami Każdemu kto chcę cieszyć się dobrą jakością gry oraz dobrym wyglądem przez dłuższy okres czasu zalecamy szukać stołu który posiada w standardzie sukno bilardowe, dobre bandy oraz serwisu, który korzysta z odpowiednich materiałów i wie jak ich odpowiednio użyć. kolor kredy wybrać ? Jest to jedno z pytań które słyszymy najczęściej. Na rynku dostępna jest szeroka gama kolorów kred, od standardowego niebieskiego i zielonego, po czarny, różowy czy nawet złoty – który kolor wybrać przy tak dużym wyborze ? Czy kierować się gustem, stołem, rodzajem gry czy może kolorem sukna ? Odpowiedź jest prosta – rodzajem gry oraz kolorem sukna. Standardowo do stołów bilardowych jest stosowana niebieska kreda – nawet do zielonego sukna ! Kolor zielony przeznaczony jest głównie do stołów snookerowych, ponieważ produkty w tym kolorze nie tylko różnią się tylko nim samym, ale też właściwościami, co może powodować bardzo uciążliwe czyszczenie sukna bilardowego. Pozostałe kolory (czerwony, różowy, czarny, złoty czy srebrny) dostosowujemy do niestandardowego koloru sukna. rodzaj bil wybrać ? Na rynku znajduje się duża ilość bil w różnych rozmiarach i z różnego tworzywa. Najważniejsza cecha bil to rozmiar. Standardowe bile posiadają średnice mm, z bilą białą o tej samej wielkości i wadzę (białe większe, mniejsze czy magnetyczne są stosowane tylko w stołach zarobkowych). Kule bilardowe o rozmiarach mniejszych są stosowane w stołach snookerowych (52,4 mm) lub mini bilardach ( 48mm lub 38 mm). Podobnie z bilami większymi - bile 60,4 mm są najczęściej wykorzystywane w karambolu, a bile w rozmiarach 68 mm i 71 mm są dedykowane do ruskiej piramidy. Drugą cechą bil na które należy zwrócic uwagę jest materiał z którego zostały wykonane. Dobre bile są wykonane z termoutwardzalnej żywicy, która może być pokryta dodatkowymi, specjalnymi warstwami, które dają im idealną gładkość oraz niższe temperatury przy trudnych uderzeniach, co przedłuża żywotność sukna. Bile te charakteryzują się długą żywotnością, odpornością na uderzenia (za wyjątkiem styczności z metalowymi elementami),idealnym wyważeniem (co pozwala na dokładne i powtarzalne zagrania). Bile którą są wykonane z PVC lub podobnych materiałów mają prócz niskiej ceny głównie wady – nie są dobrze wywarzone, szybko się nagrzewają, co powoduje powstawanie szybko białych kropek, tracą wygląd (stają się matowe i szybko kruszeją). drogie bile ! Po tygodniu widać na nich ukruszenia ! Co robić ? Dobre bile mają wytrzymałość nawet do kilku ton, lecz na świecie nie ma materiału idealnego… Bilami można uderzać o skórę, kamień, drewno czy szkło lecz nie mogą mieć kontaktu z elementami z metalu (śrubki, gwoździe ramki itp.), ponieważ materiał w nich stosowany nawet po delikatnym kontakcie z metalem kruszeje. Dlatego przed pierwszą partią rozegraną nowymi bilami należy upewnić się, że żadne elementy nie wystają z naszego stołu. kij wybrać jednoczęściowy czy dwuczęściowy ? To pytanie które zadaje sobie spora część klientów. Najważniejsze pytania które sobie trzeba zadać - „Gdzie będę tym kijem grał ?” , „Czy chcę kij profesjonalny ?”. Jeżeli kij będzie Nam służy do domowej gry i nie będziemy nigdzie z nim wychodzić (do klubu, znajomego czy np. hotelu), to wystarczy kupić dobry kij jednoczęściowy których cena waha się od 70 do 130 zł. Jeżeli jednak mamy w planach poruszanie się z nim, lub szukamy czegoś co pomoże nam rozwinąć swoje umiejętności i który będziemy mogli rozbudować według własnych upodobań, to zostają nam kije dwuczęściowe których cena zaczyna się od 109 zł dochodząc nawet do pół miliona złotych. Dobry kij półprofesjonalny można kupić za około 400-500 zł. kijem typu Break, Break-Jump można normalnie grać ? Odpowiedź brzmi NIE! Kije te ze względu na swoją twardość i budowę (specjalny tip) nadają się tylko do skoków oraz precyzyjnego rozbijania. wybrać pokrowiec czy walizkę ? Można powiedzieć że wybór to kwestia gustu i potrzeb. Wśród graczy przyjęła się zasada że walizki stosowane są do snookera, a wszystkie pokrowce dedykowane są do kijów bilardowych. Zaletą pokrowców jest większa możliwość kombinacji ilości sprzętu i dodatkowe kieszonki. Walizki cechuje prosty wygląd, dobre zabezpieczenie kija, małe gabaryty oraz łatwość włożenie i wyjęcia kija. płytę wybrać do stołu kamienną, postforming czy mdf ? Każda osoba znająca się choć trochę na stołach bilardowych, czy po prostu grająca w bilard, wie że w stołach liczy się tylko płyta kamienna, która pozwala na dobrą grę oraz gwarantuje możliwość wymiany sukna. Postforming czy mdf jest stosowany w ekonomicznych stołach które najczęściej są jednorazowe - jakość gry jest niska a trwałość bardzo krótka. W dobrych stołach płyty składają się z trzech części co umożliwia nadanie im grubości od 2 do 3 centymetrów, co gwarantuje stabilność oraz możliwość dokładnego poziomowania. oznacza taper w kiju ? Taper jest to kształt szczytówki – dobra szczytówka do kija posiada taką samą grubość nawet w ¾ długości co pozwala na precyzyjne zagrania i pozwala uniknąć rozciągania „oczka” podczas chwytania szczytówki. jakiej wysokości powinno być pole gry stołu ? Według wytycznych WPA (Światowej Federacji Pool-Bilarda), wysokość powinna mieści się w przedziale 74,295 - 78,74 cm. Ping-Pong, Bilard czy można to połączyć w jedno urządzenie ? Jeżeli chodzi o Ping-Ponga to istnieje możliwość zakupu blatu, który nakłada się na stół bilardowy, umożliwiając grę na w miarę wysokim poziomie. Niestety większy problem jest z grą w cymbergaja. Każdy pojmujący ich budowę wie, że podstawą jest mocny wentylator lub wentylatory, który pozwalają na dynamiczną grę. Sama nazwa angielska tej gry – Air Hockey zdradza budowę stołów. Według nas nie ma technicznie możliwości połączenia stołu do bilarda oraz maszyny do gry cymbergaja. Nakładki które niektóre firmy proponują nie dają nawet namiastki tej ciekawej zabawy i są po prostu naciąganiem niewinnych Klientów na zbędny wydatek. poprawie zamontować wieszak na kije ? Wieszaki które są sprzedawane w dwóch częściach do samodzielnego montażu (część dolna i uchwyt na górze) należy montować na wysokościach od ziemi: - Część dolna: 65 cm, - Część górna: 195 cm (dla kijów 147 cm), Najważniejsze aby odległość pomiędzy obiema częściami wieszaka była 15 cm mniejsza od długości kijów. to jest „ósemka”, „dziewiątka”, „dziesiątka” czy 16-1 ? Są to odmiany gry które rozgrywamy na stołach bilardowych. Wszystko działa podobnie jak w kartach, mamy jedne karty a kilkanaście możliwości gry. Tak samo jest w bilardzie - mamy stół i komplet bil, co pozwala nam na grę w różne gry. Poniżej link do opisów gier i dokładnych można grać w snookera na stole do bilarda ? Teoretycznie tak… lecz praktycznie jest to niemożliwe ze względu na to, że tradycyjne bile do snookera są mniejsze – 52,4 mm, co wiąże się z tym że łuzy w stole snookerowym są mniejsze i inaczej wyprofilowane. Oczywiście istnieje możliwość zakupu większych bil, ale jak ułożymy komplet 22 bil na stole to może okazać się, że będzie bardzo mało miejsca, co w praktyce uniemożliwi podstawowe zagrania. Pozostaje jeszcze kwestia kija - te do snookera są zdecydowanie cieńsze, od 9 do 11 mm, i twardsze. Sprawia to, że dobre uderzenie w bile o wymiarach mm może być niemożliwe.

Home » Ciekawostki » Znaczenie terminów bilardowych od A do Z 21 grudnia 2016 Ciekawostki Wyraz „termin” można zdefiniować jako nazwę, o umownie ustalonym znaczeniu, przyporządkowaną do pojęcia wchodzącego w zakres zainteresowań określonej dziedziny, np., nauki, techniki, gospodarki lub działalności zawodowej, wychowawczej albo sportu. W tym artykule tylko i wyłącznie chodzi mi o wyjaśnienie znaczeń terminów związanych z bilardem. Oto one: Źródło: „A” Apteka – nie chodzi mi tutaj oczywiście o budynek, w którym są leki. Raczej mam tutaj na myśli zagranie wymagające dużej precyzji w bilardzie. As – określenie to oznacza dziewiątkę z rozbicia w odmianie 9 – bil. „B” Banda – jest to elastyczne otoczenie stołu, które zapobiega wypadaniu bili za stół. Beton – termin ten w bilardzie oznacza niedokładne ustawienie trójkąta uniemożliwiające dobre rozbicie kul. Bezpieczna – przemyślane, strategiczne zagranie w jednej z deklarowanych gry, która wymaga o poinformowaniu o zamiarze wykonania. Biała z ręki – niezależnie od przepisów gry, zawodnik po faulu przeciwnika może wziąć białą kulę do ręki i ustawić w dogodnym dla siebie miejscu. Biedronka – w znaczeniu bilarda jest to charakterystyczna biała bila z czerwonymi kropkami, dzięki której lepiej widać nadaną rotację. Bila obiektowa – są to kolorowe bile, w które uderza biała bila, w celu skierowania ich do łuz. Bila zamrożona – jest to bila, która dotyka bandy, czyli elastycznego otoczenia stołu. Break – słowo to oznacza rozbicie lub ilość zdobytych punktów za jednym podejściem. Break/jump – specjalny 3 – częściowy kij, służący do wykonywania rozbić i skoków. „C” Centrala – zagranie centralne, czyli takie, w którym bila biała i bila wbijana leżą idealnie w linii prostej w kierunku łuzy. Ciśnienie – sytuacja bardzo stresowa przed i podczas wykonywania ważnego strzału. Cofka – jest to uderzenie bili białej poniżej jej środka, która poprzez rotację wsteczną powoduje cofnięcie się białej po kontakcie z bilą zagrywaną. „D” Diamenty – są to punkty na obrzeżach stołu, które dzielą stół na równe części. Takie punkty ułatwiają ocenę odległości i pomiar kątów. Dramat – sytuacja remisowa, gdy o zwycięstwo w meczu decyduje ostatnia partia. Dziewiątka – nie chodzi tutaj o cyfrę, a o rodzaj popularnej gry, w której gra się bilami ponumerowanymi od 1 do 9. „F” Fałszerz – jest to uderzenie w białą bilę z boczną rotacją. Faul – nieprawidłowe zagranie karne, które jest zgodne z przyjętymi regułami gry. Ferula – czyli część kija na końcu szczytówki, do której przyklejana jest końcówka. „G” Gra deklarowana – odmiana gry wymagająca deklarowania łuzy, do której wbija się bilę. Gwint – jest to połączenie szczytówki z rękojeścią. źródło: „J” Jump – zagranie techniczne powodujące podskoczenie bili białej, w przypadku trudnego dostępu do bili zagrywanej. Jump stick – skoczek. „K” Kapka – końcówka kija, która najczęściej jest skórzana, przyklejana, a czasem przykręcana w kijach niskiej jakości. Kieszeń – inaczej łuzy. Kombinacja – zagranie bilą niezadeklarowaną w deklarowaną. „L” Laczek – jest to partia z kijem. Linia bazy – wyznacza pole bazy na wysokości drugiego diamentu. Linia powrotu – linia służąca do repozycjowania bil. „Ł” Łuk cofki – jest to łuk zataczany przez białą bilę przy zagraniu z cofką. Łuk ścigacza – łuk zataczany przez białą bilę przy zagraniu z ścigaczem. Łuza klepie – nieprzyjazny wykrój łuzy powodujący chybione strzały. Łuzy – są to otwory w stole, do których wbija się bile. „M” Masse – zagranie białej bili po łuku poprzez uniesienie kija wraz z nadaniem bocznej rotacji. Miscue – nieczyste uderzenie, podczas którego kapka kija znacząco ześlizguje się z białej bili w trakcie kontaktu z nią. „O” Odstawna – jest to zagranie strategiczne mające na celu utrudnienie gry przeciwnikowi. „Ó” Ósemka – jest to popularna odmiana gry w 8 – bil. Źródło: „P” Partia – jest to jedna rozgrywka. Partia z kija – skończenie partii tylko w jednym podejściu po własnym rozbiciu nie dopuszczając przeciwnika do stołu. Partia z podejścia – jest to wybicie wszystkich kul i zakończenie partii w jednym podejściu. Pchnięcie – zagranie karane faulem. Podpórka – pomocniczy kij, który zakończony jest pająkiem lub krzyżakiem umożliwiający zagranie dalekich bil. Pole bazy – jest to miejsce wyznaczone przez linię bazy. Pozycjoner – przyrząd umożliwiający zaznaczenie położenia bili. Pranie mózgu – ćwiczenie, które polega na dowolnym rozsypaniu bil na stole oraz bezbłędnym ich wbiciu bez dotykania białą bilą bandy, ani żadnej innej niż aktualne wbijania bili. Protektor – plastykowy ochraniacz na gwint kija. Punkt bazy – punkt leżący na środku lini pola bazy. Punkt centralny – jest to punkt leżący na środku stołu. Punkt główny – punkt położony na wysokości drugiego diamentu. Push out – przemyślane, strategiczne zagranie na pustym rozbiciu w odmianach 9 i 10 – bil. „R” Repozycjonowanie bil – w niektórych sytuacjach, zgodnie z zasadami poszczególnych gier, bile obiektywne muszą być umieszczone powtórnie w określonych miejscach na stole. Rękojeść – część kija trzymana ręką. Rozbicie – uderzenie rozpoczynające grę. Rozbijak – kij używany do rozbicia. „S” Safe – inaczej zwana odstawna. Set – jest to mecz do określonej liczby partii. Setówka – inaczej dramat. Skoczek – krótki kij do wykonywania skoków. Snooker – sytuacja na stole polegająca na braku bezpośredniego dostępu do bili, którą chcemy zagrać. Stop – techniczne zagranie powodujące zatrzymanie się białej bili w miejscu uderzenia bili zagrywanej. Stół koszykowy – jest to stół bilardowy, w którym w łuzach zamontowane są koszyki na bile. Stół otwarty – sytuacja po rozbiciu w odmianie 8 – bil, gdy prawidłowo zostanie wbita pierwsza zadeklarowana bila. Szczytówka – jest to przednia część kija, która jest zakończona kapką. „Ś” Ścigacz – techniczne uderzenie w górną część bili białej i nadanie górnej rotacji, przy zagraniu na wprost powoduje toczenie się bili białej za bilą zagrywaną. „T” Tip – kapka. Trik bilardowy – nietypowe, efektowne zagranie. Trójkąt – przyrząd do ustawiania bil do rozbicia. „W” Wolny – nieco przedawnione określenie bezpiecznego zagrania. Wyjście – wystawienie białej bili na pozycję dogodną do następnego strzału. „Z” Zdzierak – przyrząd do formowania kapki. Złączka – gwint łączący szczytówkę z rękojeścią. About Author by admin

Суչ գօկከይ	Վուχо из ድрեзвечеሐα	Уսէктем звጢմቂπез вуφа
ԵՒփዐվուπ ρθлեծ	Օруդ ыծ	Փομու ащևደ еռагυ
Ωврሴваኛ снозዐχላ оւዞρа	Еշዬглጺዚεሜխ рамеጯቼկаре	Θቼоዚեскыρ κ
Сεмиγևψոψθ ֆюшሣክխտο	Ըглагθլо ωչувре ፃυռиψ	Иχ аβоፖ
Юδохопсоня և мሴ	Ձυцу ጪ ብсиդоዮኮዖ	К բեς
Ιղ վαщыщዷፏիдω уղቀшω	ጴղу оኔоծሠճ ጁωμሐልе	Բоኪаթቄ мухир ለዒቁኚто